Blauwtongskink

Wetgeving: CITES D.
Geliefde grote skink die regelmatig erg 'tam' kunnen worden.

Uiterlijk
Blauwtongen zijn zwaargebouwde skinken met korte, dikke ledematen en een grote kop. Tiliqua scincoides heeft de poten in dezelfde kleur als zijn rug. T. gigas heeft zwartgekleurde poten en wordt iets groter
(tot 50 cm). Afhankelijk van hun herkomstgebied hebben ze een goud- of zilverkleurige rug. Beide zijn reeds regelmatig gekruist in gevangenschap. Tiliqua scincoides intermedia heeft duidelijker bruinige strepen over een lichtbruin lichaam. Door de vrij variabele kleurpatronen is het niet makkelijk de drie (onder)soorten uit elkaar te houden.

Verspreidingsgebied
T. scincoides leeft in halfwoestijnen in Noord-, Oost-, en Zuid-Australië. T. gigas leeft in Iran Jaya (Nieuw-Guinea)

Koppel blauwtongskinken

Huisvesting
Richt een minimaal 150 x 50 x 50 cm groot, droog steppenterrarium in met een vochtige hoek voor een paar of trio. Leg zand, eventueel gemixt met schors of mos op de bodem. Geef voldoende schuilplaatsen aan deze redelijk schuwe dieren. Temperatuur 30-40°C onder de persglaslamp, 's nachts ongeveer 20°C. De dieren moeten in een grote waterbak kunnen baden.

Voeding
Allerlei fruit, insecten, kleine muizen, nestratten en slakken. Door blikvoer (voor de kat) kan eventueel fruit en groente gemixt worden. Voedselweigeraars eten vaak wel vanillevla.

Geslachtsonderscheid
Moeilijk. Het mannetje heeft een iets dikkere staartwortel en een iets bredere kop.

Blauwtongskink

Voortplanting
De eilevendbarende dieren baren, na een winterrust van 15-20°C, 6 tot 20 jongen. Voer hetzelfde als de ouderdieren, maar dan in kleiner formaat.